Osoby niepełnosprawne w Ameryce
W USA w ogóle nie mówi się słowa „niepełnosprawny”, mówi się „osoby niepełnosprawne” lub „osoby ze specjalnymi potrzebami”. Jednocześnie dla rosyjskojęzycznych „niepełnosprawny” to absolutnie normalne pojęcie, które może wyrazić zarówno grupę ludzi, jak i zniewagę. Postawy wobec osób niepełnosprawnych kształtują się podświadomie, począwszy od tego, jak się je nazywa i jaki ma to kontekst. Przynajmniej tak myślą rodzimi użytkownicy języka angielskiego.
Na świecie istnieje taki standard jak „najpierw język ludzi”, czyli najpierw wymienia się imię osoby, a potem jej chorobę/cechę. Na przykład powiedzenie „osoba jąkająca się” zamiast „jąkała się” podkreśla, że choroba danej osoby nie definiuje jej osobowości. A etykietowanie wszystkich osób niepełnosprawnych jako niepełnosprawnych jest uważane za wyjątkowo niegrzeczne i staromodne. Jeśli nie robi to dla Ciebie żadnej różnicy, pamiętaj tylko, aby nie wyglądać głupio, gdy nagle w rozmowie po angielsku powiesz „nieważny”.
Niedawno opowiedziałem Wam o mojej wycieczce do Orlando, kiedy byłem w Disneylandzie. Ze względu na pandemię nie można było tam kupić biletu w osobnej cenie, który pozwalałby ominąć kolejkę do atrakcji, ale zamiast tego osoby niepełnosprawne były eskortowane dalej. To właśnie w takich drobiazgach przejawia się stosunek do nich w USA.
Na początku liczba takich osób jest po prostu niesamowita, bo są wszędzie. Na początku nawet nie rozumiesz, gdzie jest ich tak dużo? A potem przychodzi – nie, niewiele. Po prostu osoby niepełnosprawne są w takim samym stopniu częścią społeczeństwa jak zwykli ludzie, w przeciwieństwie do tego, do czego jesteśmy przyzwyczajeni. Tutaj otrzymują każdą drogę życia, aby mogli udać się gdziekolwiek i zrobić wszystko. Ale w naszym kraju raczej jakoś robią rampy, o ile nie nadążają za normami prawa. No cóż, najczęściej wystarczy łapówka, żeby nie martwić się o takie „drobiazgi”. W Ameryce nie można nawet otworzyć firmy, jeśli nie jest to robione ściśle według wszystkich zasad.
Najprawdopodobniej w dużych rosyjskich miastach, takich jak Moskwa i Sankt Petersburg, sytuacja nadal nie jest zła, ale można sobie wyobrazić, co dzieje się w regionach. Przecież we wszystkich stanach panują mniej więcej równe warunki dla wszystkich kategorii ludzi. Są oczywiście bogate stany jak Kalifornia lub biedne stany jak Luizjana, ale z pewnością nie ma jednego, scentralizowanego miasta, do którego trafiają wszystkie pieniądze kraju, a poziom życia różnych ludzi jest zauważalnie wyższy.
Swoją drogą, jeśli chodzi o pracę, duże firmy są prawnie zobowiązane do zapewnienia części pracy osobom niepełnosprawnym. Jeśli nie zostanie to zaobserwowane, możesz pożegnać się z firmą.
Oczywiście nie wszystko może być idealne. Medycyna w USA nie jest najtańsza dla żadnej kategorii ludzi w Ameryce. Zdarzają się pojedyncze przypadki niemożności zdobycia wykształcenia lub skorzystania z usług. Jednak w porównaniu z krajami WNP, gdzie osoby niepełnosprawne w ogóle nie są widoczne, staje się jasne, gdzie życie jest przynajmniej łatwiejsze.
Autor: Anton Nayanzin
