Poruszana jest kwestia stosowania blokerów dojrzewania
Czy 10-latkom identyfikującym się jako transpłciowe należy podawać leki blokujące dojrzewanie? W Stanach Zjednoczonych problem ten jest ostry, społeczeństwo jest spolaryzowane – Republikanie nalegają na wprowadzenie zakazu zarówno narkotyków, jak i ogólnych dyskusji na temat tożsamości płciowej w szkołach, podczas gdy Demokraci opowiadają się za wolnością wyboru płci i medycyną transpłciową. Dla statystyk: w Stanach Zjednoczonych 300 tysięcy nastolatków w wieku od 13 do 17 lat identyfikuje się jako osoby transpłciowe.
Blokery dojrzewania są wskazane dla dzieci przed okresem dojrzewania, aby je zatrzymać. Hamują produkcję hormonów estrogenu i testosteronu, które rozwijają układ rozrodczy. U chłopców nie pojawiają się włosy na twarzy i ciele, głos nie łamie się, a penis nie rozwija się. Dziewczynom nie rosną piersi i nie miesiączkują.
Blokery są przepisywane dzieciom w wieku od 10 do 13 lat, które cierpią na depresję z powodu rozbieżności między ich tożsamością płciową a płcią przypisaną po urodzeniu. Pomagają poprawić stan psychiczny i ułatwiają późniejsze przejście na drugą płeć. Podczas tej przerwy dziecko decyduje, w jakim ciele chce dalej żyć i przepisuje mu leki hormonalne.
Zastrzyki z blokerów dojrzewania podaje się co miesiąc lub co trzy miesiące przez kilka lat lub pod skórę umieszcza się implant, który należy wymieniać co 12 miesięcy. Po odstawieniu leków dojrzewanie powróci. Ale nie bez konsekwencji dla zdrowia dziecka. Leki wpływają na gęstość i rozwój kości (wysokie ryzyko złamań), a także na przyszłą płodność (penis może nie rozwinąć się). Możliwe, że dziecko nigdy w pełni nie wyzdrowieje i pozostanie w tyle za rówieśnikami pod względem rozwoju fizycznego.
W postępowej Holandii blokery dojrzewania zaczęto podawać 30 lat temu (swoją drogą marihuana była tam dozwolona wcześniej niż w USA), więc nikt jeszcze nie wie, jak to wpływa na długość i jakość życia. Pierwsza osoba transpłciowa, która przeszła tę terapię, stała się mężczyzną i była bardzo wdzięczna za szansę na dobre samopoczucie. Ale były też inne przypadki: dziewczyna brała blokery, potem w wieku 16 lat zdecydowała się na terapię hormonalną i usunięcie piersi, a w wieku 18 lat chciała już wrócić do swojej pierwotnej płci. Cytuję ją: „Chciałabym, żeby zadawano mi więcej pytań, żeby nie być tak pewnym siebie wysyłanym na okres przejściowy, ale aby powiedziano mi o wszystkich sposobach radzenia sobie z dyskomfortem okresu dojrzewania”. Pozwała brytyjską klinikę, ale sprawę przegrała.
Jednak wiele osób uważa, że leki blokujące dojrzewanie płciowe ratują życie młodym osobom transpłciowym, ale równie wielu utożsamia używanie tych leków z molestowaniem dzieci.
Autorka: Yunia Pugaczowa
