Czym różni się kubańska imigracja do USA?
Mieszkańcy Ameryki Łacińskiej w Stanach Zjednoczonych odgrywają ważną rolę w życiu kraju. W ciągu ostatniej dekady ich liczba wzrosła z 50 do 62 milionów. Stanowią około 20% całej populacji i są najszybciej rosnącą grupą etniczną w Ameryce. Z ogólnej liczby Latynosów Meksykanie stanowią 60% (37 mln osób), a Kubańczycy niecałe 4% (2,4 mln osób). Ludzie z różnych krajów Ameryki Łacińskiej mają zupełnie odmienne doświadczenia z imigracją i dzisiaj trochę o tym opowiem.
Meksykanie z pewnością wpłynęli na rozprzestrzenianie się języka hiszpańskiego wśród całej populacji USA. Ale Kubańczycy po prostu zamienili Miami w latynoskie miasto, jak powiedziałem wczoraj. Jak i dlaczego to zrobili? Kubańczycy, w przeciwieństwie do Meksykanów, zazwyczaj uciekali przed reżimem Fidela Castro na ponad pół wieku. Wielu z nich planowało powrót do ojczyzny po jego obaleniu, dlatego nie widzieli sensu w nauce języka angielskiego. Meksykanie zazwyczaj wyjeżdżają do USA po lepsze życie i dobre pieniądze, a do tego trzeba znać angielski. Kiedy Fidel Castro doszedł do władzy (1959), ludzie płynęli z Kuby do Stanów Zjednoczonych, a dokładniej na Florydę. Była to najszybsza i najbardziej niezawodna opcja - minimalna odległość między krajami wynosiła około 180 km.
Same USA przyciągnęły Kubańczyków. Najpierw nałożyli na Kubę szereg sankcji i embargo, a następnie ustanowili wyjątki dla kubańskich uchodźców (1966). Amerykańskie prawo imigracyjne gwarantowało stały pobyt każdemu Kubańczykowi, który przybył do kraju legalnie lub nielegalnie. Następnie Bill Clinton wprowadził system „mokra stopa, sucha stopa” (1995). Teraz uproszczona procedura udzielania azylu obowiązywała tylko tych uchodźców, którzy dotarli do brzegu, a tych schwytanych przez straż przybrzeżną na morzu odsyłano z powrotem na Kubę. Następnie Barack Obama ostatecznie zamknął sklep i uchylił ustawę o uproszczonym azylu dla Kubańczyków (2017). Teraz przechodzą tę samą procedurę, co ludzie z innych krajów. Zrobiono to, aby znormalizować stosunki między Kubą a Stanami Zjednoczonymi, co w ogóle miało miejsce pomimo utrzymywania się komunizmu na Kubie. W ten sposób Kubańczycy przez 51 lat mieli wyjątkowy status w Stanach Zjednoczonych – tak naprawdę z tytułu urodzenia mogli otrzymać status uchodźcy i zamieszkać w Stanach Zjednoczonych. Ale tak naprawdę nie każdy z nich chciał wyjechać z Kuby; wielu było zmuszonych do ucieczki ze swojego rodzinnego kraju.
Kubańczycy mieszkający w Stanach Zjednoczonych utrzymują silny związek ze swoją kulturą, charakteryzują się wysokim poziomem upolitycznienia kubańskiej diaspory na Florydzie, a jednocześnie odgrywają dużą rolę w polityce wewnętrznej państwa. Kubańczycy zazwyczaj głosują na Republikanów, bo mają dość socjalizmu i wszystkiego, co za darmo w ich kraju.
Autor: Anton Nayanzin
