Ամերիկյան գնահատման սանդղակը գոյություն ունի 1883 թվականից
Անշուշտ ձեզնից շատերն ամերիկյան ֆիլմերում նկատել են, որ երբ ուսանողներին քննական թերթիկներ են բաժանում, թվերի տեսքով սովորական գնահատականների փոխարեն դրանց վրա գրվում են լատինական այբուբենի տառերը։ Եվ զվարճալի է հետևել ուսանողների արձագանքներին, հատկապես նրանց, ովքեր ստացել են A+ և F: Գնահատման համակարգը ԱՄՆ-ում պատմականորեն հիմնված է եղել տառերի վրա և՛ համալսարաններում, և՛ դպրոցներում: Այսպիսով, դեռևս 1883թ.-ին Հարվարդի համալսարանի ուսուցիչները սկսեցին օգտագործել A, B, C, D, F տառերը՝ որոշելու ուսանողների կատարողականը, որտեղ A-ն գերազանց է, B-ն լավ է, C-ը բավարար է, D-ն թույլ է և F-ը՝ անբավարար: Ինչպես տեսնում եք, Ամերիկայում այս համակարգը հինգ բալանոց է, իսկ Ռուսաստանում, օրինակ, չորս բալանոց։ Որպեսզի ավելի պարզ լինի, A-ն համապատասխանում է մեր «5»-ին, B-ին՝ «4», C-ին և D-ին՝ «3»-ին, երկուսն էլ անցնում են, բայց F-ն «2» է: Ինչպես ամեն ինչի դեպքում, ուսուցիչները կարող են գնահատականներին ավելացնել դրական և բացասական կողմեր, բայց սովորաբար այդ լրացումները չեն ազդում վերջնական արդյունքի վրա:
Ամերիկյան շատ դպրոցներ ընդունում են այն մոտեցումը, որ գնահատականները յուրաքանչյուր աշակերտի համար անձնական խնդիր են, և ուսուցիչները չեն կիսում ձեր արդյունքները այլ ուսանողների կամ ամբողջ դասարանի հետ: Կարծում եմ, հենց այդ պատճառով էլ Ամերիկայում գնահատականները չեն առաջացնում մրցակցություն և նախանձ ուսանողների մեջ։ Այնուամենայնիվ, ԱՄՆ-ում դպրոցական գնահատականները կարևոր են, քանի որ դրանք որոշում են վկայականի ստացումը, ինչը կարող է օգնել ձեզ ընդունվել համալսարան: Այն ուսանողները, ովքեր տեղ են զբաղեցնում լավագույն տասնյակում, ստանում են բարձր պատվոգրերի վկայական (մեր պատվոգրերը): Երկրորդ և երրորդ տասնյակը հնարավորություն է տալիս ստանալ Honors-ի դիպլոմ, որը նույնպես գերազանց ձեռքբերում է։ Իսկ նրանք, ովքեր չեն մտնում այս կատեգորիաների մեջ, ստանում են միջնակարգ կրթության վկայական։
Հեղինակ՝ Անտոն Նայանզին
